روزنامه خراسان
1397/01/30
نگاهی به سبک زندگی امام حسین(ع) براساس سنت و سیره ایشان
سبک زندگی، مجموعهای از آداب است و آداب، جمع کلمه ادب و ادب به معنی ظرافت در رفتار است. به طور مثال همه انسانها در جامعه حضور دارند اما آداب حضور در اجتماع، همان رعایت ظرافتهاست. الگوبرداری از سبک زندگی ائمه(ع)، بهترین راه رسیدن به سعادت در دنیا و آخرت است. سوم شعبان یعنی فردا، روز تولد امام حسین(ع) است که همچون گوهری تابناک و چراغی درخشان بر آسمان تاریخ میدرخشد. طالبان هدایت و آن هایی که به دنبال سعادت هستند، باید سیره ارجمند ایشان را بررسی کنند تا به حقیقت شخصیت و سبکزندگی آن حضرت دست یابند. سیره جاودانهای که به یقین، رمز ماندگاریاش را در الهی بودنش باید جست. پیامبر اکرم(ص) هم در همین باره و در حدیث معتبری فرموده اند: «حسین(ع) چراغ هدایت و کشتی نجات است». در ادامه به گوشه ای از سبک زندگی ایشان بر اساس آموزه ها، سنت و سیره این امام همام اشاره می شود تا چراغ هدایت شیفتگان آن حضرت باشد.از احترام به زیبایی دوستی همسر تا در آغوش گرفتن فرزندان
احترام به زیباییدوستی همسر
امام حسین(ع) به خواست، علاقه و حس زیبایی دوستی همسرشان توجه خاصی می کردند و برخی اوقات به همین دلیل با انتقادات اصحاب و دوستان خود روبه رو می شدند ولی به خواست طبیعی و مشروع همسر خویش احترام می گذاشتند. جابر از امام باقر(ع) نقل می کند: «عده ای بر امام حسین(ع) وارد شدند، ناگاه فرش های گران قیمت و پشتی های فاخر و زیبا را در منزل آن حضرت(ع) مشاهده کردند. عرض کردند: ای فرزند رسول خدا! ما در منزل شما وسایل و چیزهایی مشاهده می کنیم که ناخوشایند ماست. وجود این وسایل در منزل شما را مناسب نمی دانیم! حضرت فرمود: از ازدواج، مهریه زنان را پرداخت می کنیم و آن ها هر چه دوست داشته باشند، برای خود خریداری می کنند. هیچ یک از وسایلی که مشاهده کردید، از آن ما نیست.»
اظهار محبت به همسر
امام حسین(ع)، حضرت رباب را بسیار دوست میداشت و در اظهار این دوستی هیچ تقیهای نداشت. این ویژگی خاص او و از روحیات شخصیاش بود. آن چه در منابع از شعر امام حسین(ع) در این باره نقل شده، بسیار مشهور است: «به جان تو سوگند، من خانه ای را دوست دارم که رباب در آن باشد. او را دوست دارم و تمامی اموالم را در این راه می بخشم و برای ملامتگرم حاضر به پذیرش عتاب نیستم.»
اظهار محبت به فرزندان
محبت به فرزندان امری درونی است که خداوند آن را در دل والدین به ودیعه نهاده است اما آن چه در این میان مهم می نماید و آثار تربیتی در پی دارد، ابراز محبت است. امام حسین(ع) به عنوان یک الگوی تربیتی مطمئن و کامل، محبت به فرزندان را از نیازهای ضروری آنان می دانستند و در قالب های گوناگون به ابراز آن می پرداختند. گاه با در آغوش گرفتن و به سینه چسباندن خردسالان، زمانی با بوسیدن آنان و گاه با به زبان آوردن کلمات شیرین و محبت آمیز. عبیدا... بن عتبه چنین می گوید: «نزد حسین بن علی(ع) بودم که یکی از فرزندان ایشان وارد شد. امام حسین(ع)، وی را در آغوش گرفت و به سینه چسباند و میان دو چشمش را بوسید.»
ویژگی بارز خانواده امام حسین(ع)
مهم ترین ویژگی ازدواج و تشکیل خانواده، کسب آرامش است. نمونه این روابط میان امام حسین(ع) و حضرت زینب(س) و همچنین امام حسین(ع) با فرزندان و دیگر اعضای خانواده به خوبی نمایان است. تمام اعضای این خانواده بزرگوار حتی کودکان در نهایت آرامش و دل سپردگی به یکدیگر هستند و در بحرانی ترین شرایط هم ذره ای اعتراض و پرخاشگری نمی کنند و تنها در لحظات سخت و جانکاه بر اساس آموزه های قرآن یکدیگر را به صبر دعوت می کنند.
تواضع و فروتنی
یکی از صفت های ارزشمند مردان الهی، تواضع است و آنان که پیشوای مردم اند و الگوی آنان، وجود این صفت در آنان لازم تر است. تواضع در مقابل بندگان خوب و انسان های ستم کشیده نوعی جوانمردی، صبر و شجاعت اما در مقابل مستکبران و کافران نشانه ذلت است. «مسعده» می گوید: گذر امام حسین(ع) به فقیرانی افتاد که گلیم خود را پهن کرده و خود را بر آن افکنده بودند و غذا می خوردند. حضرت(ع) را دعوت کردند. ایشان به زانو نشست و با آنان هم خوراک شد. سپس آن ها را به منزل خویش دعوت کرد. پس برخاستند و همراه حضرت(ع) به منزل او آمدند.
سخاوت
جود و سخاوت از فضایل مهم اخلاقی است. هر اندازه بُخل نشانه پستی، حقارت، ضعف ایمان و فقدان شخصیت است، جود و سخاوت نشانه ایمان و شخصیت والای انسانی است. امام حسین(ع) اسوه سخاوت بود. روایت شده که «ابوهشام قناد» از بصره برای حسین(ع) کالا می آورد و آن حضرت از جای برنخاسته همه را به مردم می بخشید.
نیکی و احسان
«أنس» می گوید: نزد امام حسین (ع) نشسته بودم. در این هنگام یکی از کنیزان آن حضرت وارد شد و با دسته ریحانی که به آن حضرت هدیه کرد، سلام و تحیت گفت. حضرت نیز به او فرمود: «تو در راه خدا و برای خدا آزادی.» أنس می گوید: «من به آن حضرت عرض کردم این کنیز با چند شاخه ریحان که اهمیتی ندارد، به شما تحیت گفت. حال شما او را آزاد می کنید؟» حضرت فرمود: «حق تعالی ما را چنین تربیت کرده و فرموده که چون به شما درود گفته شد، شما به صورتی بهتر از آن درود گویید یا همان را در پاسخ برگردانید.»
تکریم همسر و فرزند
آن امام همام بالاترین حد تکریم را به فرزند و همسر داشت و آنان را مورد عنایت خاص خود قرار می داد ، آنان نیز علاقه وافری به حضرتش ابراز می داشتند. به طور مثال حضرت رباب، همسر امام حسین(ع) به دلیل علاقه زیادی که به ایشان داشت، در سفر کربلا همراه امام بود و دو مرثیه از وی در دسترس قرار دارد که دارای معانی بسیار زیبایی است و خلوص و ارادت رباب را به آن حضرت نشان می دهد. رباب در بخشی از این اشعار، ارتباط عمیق خود را با امام حسین(ع) تصویر می کند که نشان می دهد امام(ع) چون کوهی، پناهگاه آرام بخش رباب بوده و آن حضرت(ع) نیز با کمال ملاطفت و از سر دینداری با وی برخورد داشته است.
ایثار
ایثار یکی از جلوه های عرفانی قیام امام حسین (ع) و بلکه از زیباترین آن هاست؛ جلوه ای که در نمودهای مختلف ظاهر شده است. شهادت در راه خدا و انفاق مال که آیات بسیاری درباره آن ها نازل شده از این جمله است. اساس قیام امام حسین(ع) و یاران آن بزرگوار نیز که برگرفته از مکتب آن حضرت است بر محور از خودگذشتگی است.
حضور موثر در اجتماع
عده ای چنین می پندارند که انسان هایی که اهل عبادت، تهجد، عرفان و خلوت گزینی اند، در صحنه اجتماع حضوری موثر ندارند و برعکس انسان های حماسی و قاطع از روحیه لطیفی برخوردار نیستند اما انسان باید در عین صلابت و قاطعیت، رئوف و در عین تهجد شبانگاهی چون شیر در روز بر دشمنان بغرد. قرآن رهبانیت را نمی پذیرد و در عین حال قطع ارتباط با خالق را نیز رد می کند. جملات عارفانه امام حسین(ع) تنها یک روی سکه شخصیت اوست اما روی دیگرش، شخصیت حماسی و قهرمانی است که با سلاح خون به دیدار شمشیر می رود و چنین می سراید که: «اگر دین محمد(ص) جز با کشتن من پایدار نمی ماند، پس ای شمشیرها مرا دریابید.»
ماهرترین افراد در برقراری ارتباط با دیگران
در آموزش مهارت های زندگی، توجه ویژه ای به مهارت ارتباط مؤثر شده است. ارتباط، یکی از اساسی ترین نیازهای انسانی است که زندگی منهای اجتماع، برای او بی معناست. مهارت ارتباط به افراد می آموزد که چگونه و با چه روش هایی به یک ارتباط موفق دست یابند؛ ارتباطی که بتوان با آن به اهداف مد نظر رسید. افراد نیز در روان شناسی از نظر ارتباط در دسته بندی های گوناگون جای می گیرند. در سخنی از امام حسین (ع) به نکته ای برمی خوریم که سطحی فراتر از آن چه بشر امروزی به آن دست یافته، مطرح می کند. ایشان ماهرترین فرد در مهارت ارتباط را چنین معرفی می کنند: «قوی ترین فرد در ایجاد ارتباط کسی است که با کسی که از او بریده رابطه برقرار کند.» چنین نگرشی، سطح انتظار از ارتباط کارآمد را به حدی بالا می برد که در جامعه اسلامی، یک فرد به ایجاد ارتباطات گسسته شده بیندیشد. طبیعی است که این پیوند، دشوارتر از دیگر شاخه های ارتباط است.
اهمیت بهره بردن توام از دانش و تجربه
برای رسیدن به اهداف، دانش و تجربه، دو بال پروازند. فردی که تنها به دانش خود بسنده کند و از دنیای واقعی خبر نداشته باشد، گرفتار بیماری «زندگی ذهنی» می شود و کسی که دانشمندان و یافته های آن ها را نپذیرد و تنها به تجربه خود تکیه کند، گرفتار «خودشیفتگی» می شود. روایت امام حسین (ع) در این باره خواندنی است: «دانش، بارورکننده شناخت است و تجربه های زیاد، افزاینده خرد.» وقتی داده های علمی به اندازه کافی وجود داشته باشند و فرضیه هایی به اثبات برسند، آدمی به یک نظریه درست و شناخت خوب دست می یابد ولی این تمام راه نیست بلکه برای افزایش خرد و زندگی خردورزانه، نیازمند عنصر دیگری است که تجربه نامیده می شود.
خویشتنداری و بردباری
فراز و فرودهای شرایط زندگی، نیاز به روحیه ای دارد که بتواند آن را مهار و در همه حال ایستادگی کند. چنان چه انسان در برخورد با مشکلات گوناگون از ابزارها و مهارت های کافی بی بهره باشد، به بن بست روانی خواهد رسید. در آموزه های دینی، تلاش شده این پیش نیازها به پیروان معرفی و به عنوان یک مهم بدان نگریسته شود. بردباری و خویشتن داری از مهارت هایی است که بدون آن، تحمل شکست ها و ناکامی ها ناممکن می نماید. امام حسین(ع)، زیبایی این ویژگی را چنین بیان می کند: «بردباری، زیور است.». به همان اندازه که میل به گردآوری زینت های مادی در وجود انسان نهاده شده، گرایش فطری به گردآوری خوبی ها نیز وجود دارد.
منابع: پایگاه تخصصی امام حسین (ع) / فصلنامه اشارت، شماره 148/ تبیان / سایت رسمی حوزه / کتاب ازدواج و خانواده اثر مرکز فرهنگ و معارف قرآن، ص 3 تا 10
داستانکهایی از زندگی امامحسین(ع)
در تقاضای کمک، دقت کن
مردی از انصار، به محضر امام حسین (ع) رسید و خواست نیاز خود را مطرح کند. امام فرمود: «برادر انصاری! آبرویت را از درخواست بخشش با زبانت نگاه دار! هرچه میخواهی بنویس و بیاور که من به خواست خداوند به قدری به تو خواهم داد که تو را خوشحال کند.» آن مرد نوشت: «یا اباعبدا...! فلان شخص پانصد دینار از من طلبکار است و به من فشار آورده و من اکنون امکان پرداخت ندارم. خواهش میکنم با او صحبت کن که به من مهلت دهد تا روزی که وضع مالیام بهتر شود.» امام(ع) پس از خواندن نامه وارد منزل شد و کیسهای همراه خود آورد که هزار دینار در آن بود. به او داد و فرمود: «پانصد دینار آن را به قرضت بده و پانصد دینار آن را خرج کن!» سپس فرمود: «حاجت خود را جز به سه نفر نگو: 1-آدم دیندار 2- آدم با مروت 3- آدم آبرودار، چون شخص دیندار به خاطر دینداریاش به تو کمک خواهد کرد. انسان با مروت از مروتش حیا کرده، به تو کمک خواهد کرد و انسان آبرودار میفهمد که تو آبرویت را در راه این حاجتت گذاردهای و بدون دلیل این کار را نکردهای، حتما مشکلی برایت پیش آمده است. از این رو آبرویت را حفظ و حاجت تو را بر آورده می کند.»
منبع: داستانهایی از بحارالانوار، گردآوری محمود ناصری
دستی که از بخشش دست دیگر خبردار نشد!
یک اعرابی در مسجد نزد حضرت آمد و عرض کرد: «بدهکارم و از کریمترین اشخاص پرسیدم که تو را نشانم دادند. حضرت به منزل آمد و عرب را به همراه خود آورد. چهار هزار دینار موجود بود. حضرت عبا را پهن کرد و همه را در آن بست. عبا و پول را از پشت در به آن عرب مرحمت فرمود. چون امام حسین(ع) حیا کرد که شاید این عرب خجالت بکشد، رو نشان نداد. مبادا چشمش به چشم آقا بیفتد. عرب به گریه افتاد. حسین(ع) فرمود: «مگر عطای ما کم بود؟» عرض کرد: «نه یا حسین، گریهام برای این است که چطور این دستها زیر خاک میرود؟»
منبع: کتاب «سید الشهدا»، نوشته آیت ا... دستغیب
انفاق پر خیر و برکت
روزی غلامی را دیدم که با یک سگ هم غذا شده بود. یک لقمه خودش میخورد و لقمهای هم جلوی سگ میانداخت. علت این عمل را از غلام پرسیدم، گفت: «یابن رسولا...! من شدیدا غمناک هستم. این سگ را شاد میگردانم، شاید خدا مرا نیز شاد گرداند. صاحب من، یک یهودی است. دوست دارم از او جدا شوم.» امام حسین(ع) نزد ارباب او رفت و دویست دینار برای خرید غلام پرداخت کرد. مرد یهودی عرض کرد: «این غلام، فدای قدمهای شما که تا اینجا تشریف آوردید. این مزرعه را نیز به او بخشیدم. این دویست دینار نیز خدمت خودتان باشد، به شما بخشیدم.» امام حسین(ع) فرمود: «همه را قبول کردم و همه را به غلام بخشیدم و او را آزاد کردم» زن آن مرد یهودی که حاضر بود و جریان را مشاهده میکرد گفت: «من مسلمان شدم و مهرم را به شوهرم بخشیدم.» مرد یهودی عرض کرد: «من نیز مسلمان شدم و این خانهام را به همسرم بخشیدم.»
منبع: کتاب «امامت و امامان»/ جوان و باورها، گردآوری آیتا... ابراهیم امینی
گلچین مولودیهای ولادت امام حسین(ع)
بازم شب و ستاره، هوا مثل بهاره...
سوم شعبان با عنایت به سالروز تولد امام حسین(ع)، روز بسیار مبارکی است. ذاکران اهل بیت(ع)، مولودی های زیادی در مدح امام حسین(ع) خوانده اند. در ادامه گلچینی از این مولودی ها را به همراه کیوآرکدشان برای شما آماده کرده ایم. همان طور که می دانید با اسکن این کیوآرکدها با تلفنهمراه، می توانید به این مولودی های شنیدنی گوش دهید تا دل تان شاد شود. التماس دعا.
سرود/ میثم مطیعی
آینه بندان شده دل ها، نوبت عشقی ازلی شد، عید علی بن حسین(ع) و عید حسین بن علی(ع) شد
سرود / محمود کریمی
ای عشق شور انگیز، ای شور آتش خیز، من با تو آرومم، بی تو سرگردونم...
سرود / سیدمهدی میرداماد
خنده رو لب خورشیده، بوی عطر سیب پیچیده، به دنیا بازم نور بهشتی تابیده...
شور / محمود کریمی
بازم شب و ستاره، هوا مثل بهاره، دلا پره شراره...
شور / محمدرضا طاهری
نمی مونه با تو غمی، حسین زهرا(س) عشقمی، خدا تو تقدیرم آقا، غلامی تو رو نوشت...
سایر اخبار این روزنامه
مردم سرپل ذهاب همچنان در انتظار تحقق وعده ها
سالروز میلاد سید جوانان اهل بهشت، حضرت امام حسین (ع) مبارک باد
نگاهی به سبک زندگی امام حسین(ع) براساس سنت و سیره ایشان
مهمانی زمزمه های مادرانه در «سرای ایثار»
جدل در واشنگتن بر سر شام
بررسی وضعیت بازار کار در سال گذشته: بهبود تدریجی اشتغال در سال 96
ازدواج های کلیکی!
طرح تشکیل ارتش عربی و معادله جنگ در سوریه
باید با شریان های اصلی فساد مقابله شود
روحانی: اقتدار را توام با تنش زدایی ادامه می دهیم
از قدیم به برادران هزاره افغانستان نگاه ستایشگرانه داشتم
توقف طرح پیش فروش یک ماهه سکه، بعد از فقط یک هفته!
دستورات لازم برای اجرای حکم مرتضوی داده شده است
ایستادگی روحانی برای جلوگیری از فیلتر تلگرام حرفی بی اساس است
افشای اشتباه سوال برانگیز رشیدپور و جست و جوی فرد خاص در مجلس!
مارپل مشهدی!