روزنامه شهروند
1397/01/29
«یک میلیون» لایقِ تقدیر!
سمیرا زمانی| برگزیدگان امدادگر، داوطلب و جوان هلال‌احمری در همایش شکرانه خدمت معرفی شدند. همایش شکرانه خدمت با هدف تجلیل از جوانان، امدادگران و داوطلبانی که طی یک‌سال گذشته در حوادث و سوانح در عرصه‌های امدادونجات و فعالیت‌های عام‌المنفعه و بشردوستانه یار و یاور هلال‌احمر بوده‌اند، برگزار شد.در این همایش، از 10 تن از امدادگران، جوانان و داوطلبان فعال جمعیت هلال‌احمر در یک‌سال گذشته با حضور فرانچسکو روکا؛ رئیس فدراسیون بین‌المللی جمعیت‌های ملی صلیب‌سرخ و هلال‌احمر، حجت‌الاسلام‌والمسلمین معزی؛ نماینده ولی‌فقیه در جمعیت هلال‌احمر، دکتر علی‌اصغر پیوندی؛ رئیس جمعیت هلال‌احمر، دکتر علی نوبخت؛ عضو شورای‌عالی جمعیت هلال‌احمر و دکتر محمدرضا حیدری‌تفرشی؛ عضو شورای‌عالی جمعیت هلال‌احمر تقدیر شد. سعید نظری از استان کرمانشاه- شهرستان سرپل ذهاب، هادی ابراهیمی از استان آذربایجان‌شرقی، مجید مسعودفراز استان کهگیلویه وبویراحمد، مجید دادخواه مهربانی از استان تهران، حامد مظفری از استان اصفهان به‌عنوان امدادگران منتخب معرفی شدند. زهره فخاری زواره از استان تهران و حمید خٌرم پٌشته‌ای از استان گیلان به‌عنوان جوانان برتر، اعظم کربلایی‌حسین از استان تهران و دکتر محمدجواد عماد از استان کرمان به‌عنوان داوطلبان برتر و فخرالسادات مرتضوی از استان یزد و حسین کبیری از استان خراسان‌رضوی به‌عنوان منتخبان در عرصه درمان معرفی شدند. آنچه درپی می‌آید، گفت‌وگو با 3تن از تقدیرشدگان است: جوانان؛ علیه اعتیاد «زهره فخارزاده»، یکی از افراد تقدیرشده در همایش «شکرانه خدمت» اهل پیشواست. او 26سال دارد و با مدرک کارشناسی ارشد ژنتیک از نیروهای داوطلب جوانان در جمعیت هلال‌احمر است. فخارزاده از سال 84 زمانی که دانش‌آموز بوده، از طریق کانون‌های دانش‌آموزی وارد هلال‌احمر شده: «برای اینکه بتوانم دوره‌های بیشتری را بگذرانم، باید دیپلم می‌گرفتم. بنابراین بلافاصله بعد از ورود به دانشگاه فعالیتم در هلال‌احمر را این‌بار جدی‌تر از سر گرفتم.» او 4سال دبیر جوانان شعبه بوده و بعد از آن هم عضو شورای مرکزی مجامع استان تهران شده است: «سال 93 رتبه نخست مسابقات رفاقت مهر کشوری را به دست آوردم و بعد از آن یک‌سری فعالیت‌های بین‌المللی را آغاز کردم. پروژه‌ای برای پیشگیری از اعتیاد را آغاز کردیم که دوره نخست آن در ایتالیا بود و آموزش‌هایی که در آن‌جا دیدیم را در کشور خودمان اجرا کردیم.» فخارزاده می‌گوید: «فدراسیون بین‌المللی جمعیت‌های صلیب‌سرخ و هلال‌احمر به همراه یک موسسه پیشگیری و درمان در ایتالیا همراهان این پروژه بوده‌اند و بعد از برگزاری، یک نشست مشارکتی هم در تایلند داشته‌اند و تجربیاتشان را با هم به اشتراک گذاشته‌اند.» او درباره نتیجه این کار می‌گوید: «در نهایت دستورالعملی در ایران تدوین شد که در 190 کشور به‌عنوان راهنمای پیشگیری از اعتیاد استفاده شود. به دلیل همین موفقیت هم یک پروژه جدید را به ما محول کرده‌اند که مرحله نخست آن در تاجیکستان برگزار شد.»
«یک‌میلیون» لایقِ تقدیر!
این عضو تقدیرشده در همایش «شکرانه خدمت»، جمعیت هلال‌احمر را یک سازمان بی‌طرف می‌داند که کارش بر مبانی اصول بشردوستی است: «کمتر نهادی را می‌شناسم که براساس اصول بشردوستانه اداره شود؛ همین مسأله همیشه برایم جذاب بوده است. کاملا احساس می‌کنم تقدیری که در مراسم «شکرانه خدمت» از من انجام شد، تنها از من نیست، بلکه یک‌میلیون عضو داوطلب سازمان جوانان این لیاقت را دارند که از آنها تقدیر شود.» فخارزاده بهترین دوران عمر یک انسان را دوران جوانی می‌داند و می‌گوید: «اینکه یک فرد این زمان را برای فعالیت‌های بشردوستانه بگذارد، مستحق آن است که به‌عنوان یک جوان برتر تقدیر شود. بسیاری از همسنوسالان من ضرورت حضور در چنین فعالیت‌هایی را احساس نمی‌کنند، اما ما این کار را حتی وظیفه خود میدانیم.» از کارِ خودمان می‌زنیم «حمید خرم» نام یکی دیگر از افرادی است که در همایش «شکرانه خدمت» از او تقدیر شد. خرم 30سال دارد و 13سال است که در هلال‌احمر فعالیت می‌کند. او نجاتگر 1 امدادونجات است: «هر‌سال هلال‌احمر براساس معیارهایی مثل سوابق عضویت، دوره‌های گذرانده‌شده، مشارکت در فعالیت‌های عام‌المنفعه و طرح‌های ملی هلال‌احمر و چندین مورد دیگر از جوانان، داوطلبان و امدادگران تقدیر می‌کند.»
خرم می‌گوید: «من تقریبا همه آیتم‌ها را داشتم. در طرح ملی ایمنی و سلامت مسافران نوروزی شرکت کردم، عضو تیم سحاب بودم و به‌عنوان یکی از اعضای تیم سحر 20روز در مناطق زلزله‌زده حضور پیدا کردم. در مسابقات رفاقت مهر هم سه دوره اجراکننده بودم.» او اهل استان گیلان است و با مدرک کارشناسی ارشد حسابداری تدریس می‌کند. فعالیت خرم در جمعیت هلال‌احمر کاملا داوطلبانه است: «هرکسی که وارد هلال‌احمر میشود، با عشق و علاقه به آن وابستگی پیدا می‌کند. حضور در هلال‌احمر به نوعی نیاز به نگاهی انسان‌دوستانه دارد؛ آن‌قدر که بسیار پیش می‌آید از کارهای شخصی خودمان می‌گذریم و جمعیت را بیشتر از خود درنظر می‌گیریم.»
فقط «حمید خرم» دیده نشد!
خانواده «حمید خرم» به حضور او در جمعیت هلال‌احمر واکنش مثبتی نشان داده‌اند. خودش می‌گوید، سال90 پدرم را در تصادف از دست دادم و از همان زمان فعالیتم در هلال چندین برابر شد و در فضای آموزشی بیشتر حضور پیدا کردم: «تا پیش از آن، نجاتگر بودم و در بخش جوانان فعالیت می‌کردم، اما بعد از آن اتفاق فکر کردم باید احساس مسئولیت بیشتری داشت و کمک بیشتری کرد.» او درباره تقدیر در مراسم «شکرانه خدمت» می‌گوید: «تنها کار حمید خرم دیده نشد، بلکه کار یک‌میلیون جوان دیده شد که در سازمان جوانان کار می‌کنند. من تنها یک نماینده بودم. کسانی مثل من در کشور زیادند و مدام تلاش می‌کنند. زمانی که برای گرفتن جایزه به بالای سِن رفتم، هم خوشحال بودم و هم ناراحت؛ چون فکر می‌کردم تمام یک‌میلیون جوان باید آن‌جا حضور پیدا می‌کردند.» خرم در آخر به «شهروند» می‌گوید: «کار عام‌المنفعه با زمان‌گذاشتن برای چنین مجموعه‌ای ارزشمند است. هر فردی با هر توانی که کار می‌کند، باید تقدیر شده و کارش دیده شود.» به دشمن هم میشود کمک کرد! «فخرالسادات مرتضوی» سال‌ها مدرس دانشگاه‌های پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی یزد بوده و از سال 84 بازنشسته شده و حالا مدرس دانشگاه آزاد میبد است. او در کنار تمام این فعالیتها 29سال است که با جمعیت هلال‌احمر همکاری می‌کند. مرتضوی که از او در همایش «شکرانه خدمت» تقدیر به عمل آمد، می‌گوید: «یکی از دوستان من که مسئول آموزش جمعیت هلال‌احمر بود، از من دعوت کرد که برای تدریس وارد جمعیت شوم. نخستین فعالیتم تدریس کمک‌های اولیه بود و بعد از آن فعالیت‌های امدادی را شروع کردم و میشود گفت که دیگر هلال‌احمر را رها نکردم.» او ادامه می‌دهد: «از ابتدا به ما آموزش دادند که بهترین کار کمک به همنوع است. میشود به کسی کمک کرد که مذهبش مانند ما نباشد، حتی دشمن باشد. وظیفه ما کمک‌کردن و زنده نگه‌داشتن است. به همین دلیل وقتی این را فهمیدم که کار هلال‌احمر خیریه و کمک به مردم است، برای همیشه ماندنی شدم. به عبارتی، حضورم در هلال ابتدا با آموزش شروع شد. بعد از زلزله بم تیم‌های کمک‌های ابتدایی بعد از حوادث تشکیل شدند. تا پیش از آن، کمک‌های امدادی را ارایه می‌دادیم اما بعد از زلزله بم کار شکل جدید و جدی‌تر به خودش گرفت.»
برای پاداش کار نکردم
مرتضوی بر این نکته تأکید دارد که همیشه نیروی داوطلب بوده و هیچ‌گاه برای پول کار نکرده است. اعضای خانواده او همیشه پشتیبان این انتخابش بوده‌اند. یکی از فرزندانش درحال حاضر پزشک متخصص است و دیگری دکترای روابط بین‌الملل دارد و دو فرزند دیگرش کارشناسی ارشد دارند و همیشه در این کارها همراه مادرشان بوده‌اند. او ایمان دارد که تا به‌حال در تمام حوادث هر کمکی که از دستش برمی‌آمده، انجام داده است. نخستین و بزرگترین تجربه امدادی‌اش را در زمان 8سال دفاع‌مقدس و پرستاری از مجروحان می‌داند: «بعد از زلزله بم در تمام مانورهای بقا در شرایط سخت در تمام کشور حضور داشته‌ام. هیچ‌گاه برای پاداش کاری نکردم و پاداش اصلی را زمانی گرفتم که مردم راضی بودند و می‌گفتند کاش بیشتر پیشمان می‌ماندید. جمعیت هلال‌احمر خیلی برایم ارزشمند است و اینکه شایسته تقدیر شناخته شدم، برایم واقعا محترم است.»
پربازدیدترین‌های روزنامه ها
